Thema 3: Creatieve uiting
“Wij maken ruimte voor verhalen die gehoord moeten worden! Dit is een verzamelplek voor jouw persoonlijke verhaal, herinneringen en/of creatieve uitingen over de moeilijke momenten van het leven.”
Heb je een gedicht, schilderij, foto of wat dan ook gemaakt over jouw ervaring of jouw ervaring met iemand? Deel het hier! Maak iets moois en creatiefs dat jij wilt delen. Jij mag bepalen wat jij ervan wilt maken. Verras de andere met jouw invulling!
Praktisch, hoe werkt het?
Alles is anoniem! Schrijf hieronder in de comments jouw verhaal. Als je klaar bent druk op post comment. Na een korte check op jouw anonieme post komt jouw verhaal anoniem binnen 24 uur op de website. Jouw toevoeging kan andere weer helpen om zich gehoord en begrepen te voelen. Dank je wel voor jouw bijdrage!
Andere thema’s
Introductie: Deel jouw verhaal
Thema 1: True Stories
Thema 2: Herinneringen
Wil je toch meer contact of ondersteuning?
Wat er ook is, er is altijd hulp voor jou beschikbaar. Kijk in de linkjes hieronder waar je terecht kan.
Denk je aan zelfmoord? Neem contact op met 113.nl. Dit is de nationale hulplijn.
Wil je lokale ondersteuning in Hoorn? Ga naar 1punthoorn.
Ben je opzoek naar lokale connecties? Kijk bij Stichting Netwerk.
Ben je onder de 25 jaar en wil je contact in Hoorn? Kijk op 0229 Jongeren of Jongerencentra Stichting Netwerk.
14 Replies to “Thema 3: Creatieve uiting”
I’m so grateful that my parents love all of my parts, event he ones they don’t like/approve of.
Als ik angsten heb helpt het mij om deze op te schrijven. Ik zou dit vaker moeten doen…
Ik heb geleerd dat ik op andere mag leunen.
Ik heb geleerd dat ik mijn gevoelens niet meer op te sluiten.
Ik heb geleerd om in therapie te gaan.
Ik heb geleerd mijn vrienden & familie te vertrouwen
Ik heb geleerd om dingen e blijven doen die eng voelen, dat is mijn normaal geworden.
I have a love box in which I put all my beautiful and good memories. Sometimes I open the box to see what will come out.
Altar of the stranded, help us and give us physical and mental strength to face every small and even big obstacle.
Where to start….
Never feeling enough, doing the right thing, saying the right things, using the right words. Not fitting “in” (someone’s box…) feeling lonely, sad, misunderstood. No friends. Not a supporting dad. (That was hard to admit…) But true. Trying to be there for everyone else, but where was I for me…? The Love, energy and support I gave to others is what I was craving for the most myself. It’s not selfish to choose YOU! To protect your piece and energy. It is valid and you deserve to be happy.
Als je je ouders verliest ben je een wees, maar hoe noem je het als je je kind verliest?
Questions, a lot of questions.
Trying to understand why or how… Where did you find the power to do that? Was that power or weakness? Was this the only way?
A lot of questions.
A lot of questions and no answers.
Just the silent reality in front of me.
And probably even more questions because of that. They continue to spread, slowly in my life… Maybe was the same for him or maybe was totally different.
Answer, maybe they will come.
Een gemis… zo groot. We missen je. Allemaal missen we jouw gezelligheid e alle liefde die jij iedereen kon geven. Helaas kon je bij jezelf die liefde niet opleven. Hoe moeilijk het voor ons is, we hebben vrede. Vrede met hoe jij achter deze keuze staat. We hopen dat je de rust voor jezelf gevonden hebt
Potverdikke boef, waarom? Dat is de vraag die we nooit beantwoord krijgen. Samen lachen, samen op boevenpad, knuffelen. Dag prinsje, dag lelijk. Noot meer die woorden. Toch heb je rust gevonden die je zocht ondanks at ik nog steeds elke dag denk, waarom zocht je dat niet bij ons.
Wilden jullie wel dood? Of konden jullie het lijden niet langer aan? Is er iets wat ik had kunnen doen? Of konden jullie onze woorden zelfs niet meer verstaan? In het voelen van jullie liefde heb ik mij niet vergist. Een ding is zeker, jullie worden onwijs gemist. Pas goed op elkaar, waar jullie ook zijn. Elke dag tel ik de sterren, wat dan zijn jullie dicht bij mij(n).
Wat word je gemist door iedereen, wat heb je ons laten schrikken. Er waren zoveel manieren om hier weer uit te komen met all mensen die om jouw geven. Maar zoals je jezelf al afgeschreven had, wilde je het allemaal alleen doen. Je zit voor altijd in ons hart ouwe reus. Maak ze gek daarboven!
Mijn deur.
Dit is mijn deur.
Hij is heel blij, want hij is altijd vrij.
Weet je waarom?
Omdat ik altijd door de garagedeur kom.
Kijken. Niets. Weer kijken. Niets. Weer kijken. Niets weer. Kijken. Niets.
Het licht van mijn telefoon vult de kleine vide waar we slapen. Het herinnert eraan dat ik moet waken, niet in slaap vallen, er zijn belangrijker dingen.
Onwennig vergrendel ik het scherm. Het plan was dat ik morgen verderzocht, of niet? Of zal ik toch opblijven?
Mijn telefoon is nu een verlenging geworden van mijn angsten en het enige object dat ze weer weg kan nemen.
Weer kijken. Niets. Het licht vult de kleine vide waar we niet kunnen slapen. Ik voel een hand over mijn rug strelen. Misschien dat er zo een antwoord is, misschien een bliepje van verlossing.
Niemand belt meer, we zijn vergeten. De nacht duurt dagen.
En weer kijken. Niets.