Het Nagesprek

Deze werkvorm ondersteunt bij het ordenen van de gedachtes en bevindingen van kunstbelevers tijdens en over een kunstbeleving. Daarbij biedt het nagesprek een toegankelijke methode om diepgaand te praten over kunstuitingen in het algemeen.

 

Background het nagesprek

Het Nagesprek is een analyse methode die ik heb ontwikkeld op gebaseerd de gedachtegang van de kunstanalyticus Terry Barrett. In mijn interactie met kunstliefhebbers merk ik dat veel mensen moeite met het beantwoorden van de vraag: wat vind ik er nu van? Ieder kunstwerk is op verschillende manieren te interpreteren. Daarbij is het in mijn optiek niet het doel van een kunstwerk om de gedachtenspinsels of gemoedstoestand van de kunstenaar te ontdekken, maar juist om bij jezelf na te gaan wat het werk voor jou betekent. Om het gesprek over kunst en kunstwerken onder theaterliefhebbers te verdiepen en verbreden ben ik met het project het Nagesprek gestart.

Een voorstelling bezoeken zorgt altijd voor inzichten en/of een nieuwe kijk op een onderwerp. Het is alleen niet altijd even makkelijk om deze inzichten bij jezelf te herkennen en om deze te verwoorden, laat staan om deze ervaring vervolgens te delen. Wanneer we zelf na gaan denken over kunst en deze gedachtes delen met anderen komen we meer over onszelf, het kunstwerk en de ander te weten.

Wanneer we nadenkend reageren op kunst, kunnen we leren over onszelf; en we kunnen ook leren hoe anderen reageren op diezelfde kunstwerken. Als we daarvoor openstaan kunnen we tot het inzicht komen dat niet allen op dezelfde manier denken, en plezier scheppen in die verschillen.” (Terry Barrett 2009: Kunst Werkt)

 

De methode

Het Nagesprek is in 2016 uitgewerkt in samenwerking met Schouwburg en Congrescentrum Het Park in Hoorn. Aansluitend aan voorstellingen wordt met publiek 20-30 minuten nagepraat over wat er is beleefd. Het nagesprek begint met een kleine individuele opdracht waarbij de deelnemers wordt gevraagd om op papier (in tekst, in tekening, of wat iemand ook graag doet) een scene van de voorstelling die hem of haar het meest is bij gebleven te ‘beschrijven’. Deze beschrijving is aan de hand van de drie hoofdvragen van Terry Barrett beschreven in zijn boek “Kunst Werkt; mensen reageren op hedendaagse kunst”: Wat zie ik? Waar denk ik aan? Wat betekent het? Nadat de deelnemers op papier hun favoriete scene hebben uitgewerkt krijgt ieder individu een kort moment om over de scene te vertellen, wederom aan de hand van de drie vragen. Nadat iedereen zijn moment van de voorstelling heeft gedeeld wordt dit als start gebruikt voor het gesprek dat daarop volgt. Waar dit uitkomt is geheel vrij.

 

Doelgroepen en toepasbaarheid het Nagesprek

Het Nagesprek is een werkvorm die op verschillende manieren gebruikt kan worden voor alle kunstervaringen. Omdat het gebaseerd is op wat de kunstbelever vindt is het Nagesprek geschikt voor alle leeftijden. Het individuele gedeelte van de methode is aanpasbaar aan de kunstervaring en kan op veel verschillende manieren worden uitgevoerd. Voor het gesprek wat daarop volgt is het van belang dat er een moderator aanwezig is die het gesprek in banen leidt en er voor zorgt dat iedereen zijn ervaring kan delen. Wel is het van belang dat de moderator niet de maker van het werk is zodat de kunstbelever zich open kan stellen zonder zich druk te maken over wat de kunstenaar vindt, denkt of bedoelt.